Przekroczyć granicę

Mam takie nieodparte uczucie, że w tym roku przekraczam w swoim życiu pewną granicę. Za kilka miesięcy skończę 30 lat. Jakoś tak nie dociera do mnie fakt, że tyle mam. Wiem, niektórzy powiedzą mi "Co to jest 30 lat", ale nie o to chodzi. Owszem, jestem i czuję się dorosła już od ładnych kilku lat, ale mentalnie czuję się na góra 23 lata. Jakoś tak zatrzymałam się na tym wieku i ani rusz dalej J Zresztą mój Dziadek nawet w wieku 70 lat zawsze powtarzał, że czuje się jakby ciągle miał 18 J I w sumie o to chodzi, żeby czuć się młodo i nie zdziadzieć. Mnie to bardzo cieszy, że mam takie odczucie, ale jak sobie pomyślę, że jestem w takim wieku, a nie w innym, jest mi jakoś tak... dziwnie. Jakbym przekraczała właśnie jakąś niewidzialną granicę. W sumie  w życiu wypracowaliśmy z Mężem pewną stabilizację i dobrze nam z nią. Mamy cudownego Syna, mamy siebie nawzajem, mamy własne cztery kąty z ogrodem (i jesteśmy u siebie), mamy psa, pracę, kredyt (no tego akurat wolałabym nie mieć, ale cóż poradzić :P). I dobrze nam w tym punkcie, w którym jesteśmy.

Żeby nie było tak całkiem poważnie to powiem Wam jak obudził mnie dziś Junior. Usiadł między nami na łóżku, zaczął tarmosić moją piżamę i wołać „Mama, MAMA! Nie aaaa, ja am am” J czyt. Mama nie śpij, daj mi jeść” J zaznaczam, że kolację zjadł naprawdę sporą jak na swój brzuszek, a rano był wygłodniały jak wilk. Widać ma to po tatusiu J No, ale nie ma się co dziwić jak ktoś w nocy wędruje po całym łóżeczku, waląc przy tym głową w szczebelki i jak gada przez sen J znaczy Junior, nie Mężu J

 Za tydzień wybieramy się na wesele naszych przyjaciół. Junior początkowo będzie z nami, a około 19:30 przyjadą po Niego dziadkowie, a rodzice będą balować do rana. Ha! Już nie mogę się doczekać J A tym samym Junior pojedzie na pierwszy wypad do dziadków z noclegiem. Ciekawe jak będzie wyglądać to Jego spanie J No cóż, niech se dziadki radzą, a co J A w ostatni weekend sierpnia kolejne wesele, tym razem wyjazdowe. Rok temu zapowiadało się, że w tym roku nie będzie żadnych tego typu imprez, a tu proszę J Aż dwie. Zawsze przy takich okazjach przypominają mi się nasze przygotowania. Ach fajnie było i został mi wielki sentyment do tamtych czasów. Jednak blog to fajna sprawa, bo dobrze jest móc wrócić do starych notek i poczytać jak to było.

A tak w ogóle to mam wielką ochotę zrobić sobie jakieś ładne wiosenne paznokcie żelowe. Sama nie wiem co mnie naszło, zwłaszcza że po ślubie powiedziałam sobie „pierwszy i ostatni raz”. Mam też w głowie złoty środek w postaci hybrydy i mam wielką chrapkę na kupno małego zestawu na własne potrzeby. A że bardzo lubię taką „zabawę” to kto wie, kto wie... J

Miłego popołudnia