Co u nas

I kolejne 2 tygodnie minęły jak z bicza strzelił... Kiedy? Nie mam zielonego pojęcia...
Chciałabym pisać częściej i częściej u Was bywać, ale jeszcze muszę poczekać na taki czas. Na razie staram się bywać w miarę możiwości, bo wiadomo, są rzeczy ważne i ważniejsze :)
Synuś jest bardzo absorbujący w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Za nami pierwszy skok rozwojowy, który przetrwaliśmy prawie "bezboleśnie". Jest naprawdę bardzo grzeczny, prawie nie płacze, co mnie bardzo zaskoczyło. Oczywiście dopóki mama jest w pobliżu. Gorzej jak znika ;) Mały Miś ma chyba jakiś radar i wyczuwa, kiedy wychodzę, a wtedy tata albo dziadkowie mają przechlapane. Ale cóż, czasem trzeba pewne rzeczy załatwić osobiście i Malutki musi się przyzwyczaić do takich chwil.
Rośnie nam dziecię w oczach. Waży już równiótkie 5kg, pięknie się uśmiecha i coraz częściej nas zagaduje. Cudny jest. I cudne jest uczucie, kiedy całym sobą wtula się w mnie i zasypia albo po prostu się do mnie przykleja i rozgląda wokoło z wysokości moich ramion i nikt najczęściej nie może go wtedy ruszyć :) Jestem zaskoczona, że w ogóle nie dokucza mi zmęczenie. Myślałam, że będę chodzić na rzęsach po nieprzespanych nocach, ale o dziwo mój organizm całkiem fajnie funkcjonuje. Nawet dziś po 2 godzinach snu :P W sobotę byłam u ginekologa, wszystko wróciło do normy, zagoiło się jak trzeba. No Mężu wniebowzięty, bo dostaliśmy zielone światło na... ;) Tylko trzeba się pilnować, żeby Misio za szybko rodzeństwa nie miał ;)
Ostatnio tak się zastanawiałam jak to jest z tym kiepskim przyrostem naturalnym w naszym kraju i stwierdziłam, że nasza rodzina chyba postanowiła poprawić wyniki :P W tym roku przybyło nam pięcioro smyków, a kolejna trójka czeka w kolejce i pojawi się w pierwszej połowie przyszłego roku. Fajnie, nasz Synek będzie  miał wielu kuzynów i kuzynek w swoim wieku. Wesoło będzie jak wszyscy się zejdą. Tak jak nasza banda kuzynostwa, kiedy byliśmy mali :)
Za oknem zima... Pierwszy śnieg w życiu naszego Misia :) Mieliśmy iść na spacer, ale nic z tego, za bardzo sypie... Cóż, taki urok bliskości gór :)

Notka dziś bez ładu i składu, za dużo mam do opisania, za mało czasu. Mam nadzieję, że mi wybaczycie :)